Wat een fantastische start zaterdagochtend in Doorwerth! Het winterse weer zat alles behalve mee maar wat een enthousiasme en energie!

Hick ups bij de start en de eerste coördinaten
Al om acht uur werden we bij kasteel Doorwerth verwacht. In alle vroegte vertrekken dus, buiten was de eerste winterse neerslag gevallen. Bij het kasteel aangekomen eerst de technische keuring van de auto (check!) en de eerste briefing (check!) en socializen met de mede-deelnemers.
Daarna kreeg ieder team 1 minuut zendtijd om zijn/haar eigen verhaal te vertellen. We zijn benieuwd welk deel hiervan in de compilatie op SBS6 is terecht gekomen.
Inmiddels was het flink begonnen met sneeuwen en werd het voor ons een bijzonder hectische start. Familie en hond uitzwaaien en gedag zeggen en direct de coördinaten voor de eerste stop converteren via een app en invoeren op drie navigatiesystemen. Dat hadden we natuurlijk niet zo heel goed geoefend….. Via de Droam zouden we unlimited WIFI acces hebben, maar dat werkte ook nog niet……. Stressvolle start en daar gingen we…. Om 10u36 rijden wij vanaf de 4e positie de wedstrijd in!
De eerste etappe bestond uit 2 coördinaten én….. op het tweede coördinaat al direct een foto opdracht …. Oké, hoe werkt dat precies, even onze 150 secondanten inschakelen (inmiddels zijn er wel een stuk of 20 afgehaakt J)…. Gebouwen, bruggen, pilaren, alles werd onderweg bekeken, op zoek naar herkenbare punten die op de foto’s leken… bleek een lastige en tijdrovende opdracht …
Onderweg in België moest er natuurlijk een keer getankt worden, maar waarop past die slang nou niet in onze tank… euh, omdat dat wellicht een tankslang voor een vrachtwagen was J…. haha

Vlakbij het eerste coördinaat staan we massaal bij een open brug te wachten… hmmm gelukkig kwam er een mannetje ons vertellen dat dit toch echt nog wel 3 uur zou gaan duren… andere teams hadden minder geluk en kregen die melding niet en stonden daar dus inderdaad te wachten, te wachten, te wachten en te wachten. Samen met een aantal andere deelnemers vonden we voor onszelf een omweg en bereikte zo toch nog snel ons eindcoördinaat.

En dan de Wifi aan boord, geregeld door een Droam. Want ja, deze meiden posten, twitteren en re-tweeten, facebooken, whats –appen zich onder het rijden suf. Maar wat als de wifi het niet blijkt te doen… soort van paniek aan boord. Gelukkig bleek het slechts op te lossen door op het knopje ok te drukken.

Mc Esther en Ilse Drive
We zijn uiteindelijk negen dagen on the move, echter proviand mee voor waarschijnlijk negen weken. We vragen iedereen aan de ene kant op de achterbank in te stappen en aan de andere kant weer uit te stappen en gerust wat lekkers mee te nemen, we hebben immers voldoende. Zelf probeert Ilse koortsachtig haar Aquarius te drinken, maar hé waarom komt er nou niets uit het dopje J….Op een of andere manier zijn onze krentenbollen niet meer in trek, we begrijpen eigenlijk niet zo goed waarom niet J… Dus mede mysteryroad gangers, we hebben nog krentenbollen in de aanbieding!

Stemming zit er goed in onderweg
Tussen al het appen en bellen door moet er gestuurd worden, dat gaat opperbest en om en om…. En daar hoort natuurlijk ook gezellige (après-ski) muziek bij….dus zo klinkt er al snel “lik maar aan mijn lolliepop” en “pannenkoek in mijn onderbroek” door de boxen heen. Wat een lol …
Met de après-ski in de auto zetten we vaart van Calais naar Reims. Vanaf Reims gaat de rit richting Grenoble. Onderweg wat sneeuwbuien, maar wij blijven de meeste sneeuw voor, in tegenstelling tot de laatste teams die achter de sneeuwschuivers aanrijden.
Volgende etappe gaat naar Gap. De Rabogirls maken een afwijkende keuze voor de rit en gelijk hangt het thuisfront aan de lijn…. Big brother is watching you ;-)….. Maar de keuze werpt zijn vruchten af. Al glibberend rijden de eerste 15 km omhoog over de route Napoleon. Af en toe even spannend bij een stoplicht, want komen we nog weg? Of wordt het in de sneeuwstorm sneeuwkettingen leggen???? Maar dan…… verdwijnt de sneeuw en rijden wij over het zwarte asfalt fluitend naar de finish!!! De overige teams kiezen voor de route onderlangs en hebben de volledige rit sneeuw.
Doordat wij vrij makkelijke hebben kunnen doorrijden, treffen we de ‘koplopers’ in Gap. Wel weer leuk om de jongens van de American Power te zien. Ook CP2 Fieldmarketing zeggen we even gedag. Vervolgens zetten wij, in tegenovergestelde richting dan de rest – de reis voort. Richting de bergcollen! De rest gaat richting Sisteron. De weg is mooi…. De hoogteteller stijgt…. En stijgt….. en stijgt….. We passeren een bord met informatie over 5 bergpassen, drie zijn er dicht. We gunnen ons geen tijd om even goed te kijken en rijden door….. Volgende info bord geeft 3 (van de 3) bergpassen als gesloten aan…. Optimistisch als we zijn zetten we door…… Volgende bord…. Slechts 1 bergpas gesloten. Jeeeeeehhh onze route gaat vruchten af werpen, want in theorie zijn we 40 minuten sneller als de rest…. Maar dan….. COL FERMÉE….
We hebben geen zin om dezelfde route terug te rijden en kijken op de kaart. Alternatief is via Italië. Snel met het thuisfront gebeld en het is een mogelijkheid! We rijden verder omhoog en omhoog en omhoog. De col is open, maar de weg wordt wit, heel wit en de sneeuwwallen hoog, de wifi doet het al een paar uur niet meer en we rijden in niemandsland. Op 2000 meter passeren we de Italiaanse grens, prachtig wit!!! Via de andere kant van de berg ‘snel’ naar beneden over de 8000 haarspeldbochten. Alsof we nog niet voldoende kilometers maken (ruim 2100 in de afgelopen 24 uur) plakken we deze 187 kilometer er met dit alternatief aan.
Beneden aangekomen komen we erachter dat de laatste 40 kilometer van deze barre tocht alle deelnemers tegen te komen omdat we na het afmelden weer terug mochten. Zucht … wat een ellende, nog meer haarspeldbochten. Zat niets anders op dan het gas vol in te drukken en zo snel als mogelijk die 40 kilometer berg achter ons te laten… hmmm , de ideale tijd was hier 70 minuten, wij stonden binnen 60 minuten beneden. 10 minuten te snel, dus 20 van de maximaal 20 punten aftrek L … , maar wel de aandacht van alle andere deelnemers.

Ruzie met de tolpoortjes
We weten het zeker, onze carrière zal niet liggen bij het tolpoortjesbedrijf… tjonge, daar moet je bijna voor gestudeerd hebben. Zo rijden we diverse malen verkeerd over de snelweg zodat we heen terug en nog eens heen en terug moeten door de poortjes, weten we vijftig euro ‘te wisselen’ in kleingeld (en het uit het bakje te peuteren terwijl er tien wachtenden achter u staan) en gaan soms poortjes per ongeluk van zelf open en als je dan door wilt rijden gaat ie toch weer bijna dicht L …. Dat gaat lekker ….
Frankrijk vs Italië
Na de snelle afdaling onderweg naar Monte Carlo, waarschijnlijk hebben we daar een wereldrecord verbroken, we zijn er slechts 5 minuten geweest, dat zullen er weinig ons nadoen. Op naar Italië (alweer? … ja alweer J). Er ligt een prachtige snelweg, het leek echter meer op een formule 1 circuit… wat een hoeveelheid bochten, en dan toch gewoon 130 mogen rijden (oké oké afgerond misschien 137)… Vliegend over de weg genieten we van prachtig uitzicht, heerlijk zonnig weer. We rijden naar Maranello. ‘s Middags bezoeken we het Ferrari museum en daarna kregen we een bustour over het circuit en bezochten we de fabrieken van Ferrari, een leuke middag. Vervolgens uitgeput naar ons hotel op 4 km afstand, even eten en dan echt lekker slapen! Een kort nachtje, om 05.00 uur worden we uitgecheckt en wel weer verwacht aan het ontbijt.

Frankrijk vs Italië
Na de snelle afdaling onderweg naar Monte Carlo, waarschijnlijk hebben we daar een wereldrecord verbroken, we zijn er slechts 5 minuten geweest, dat zullen er weinig ons nadoen. Op naar Italië (alweer? … ja alweer J). Er ligt een prachtige snelweg, het leek echter meer op een formule 1 circuit… wat een hoeveelheid bochten, en dan toch gewoon 130 mogen rijden (oké oké afgerond misschien 137)… Vliegend over de weg genieten we van prachtig uitzicht, heerlijk zonnig weer. We rijden naar Maranello. ‘s Middags bezoeken we het Ferrari museum en daarna kregen we een bustour over het circuit en bezochten we de fabrieken van Ferrari, een leuke middag. Vervolgens uitgeput naar ons hotel op 4 km afstand, even eten en dan echt lekker slapen! Een kort nachtje, om 05.00 uur worden we uitgecheckt en wel weer verwacht aan het ontbijt.