Vanaf half zes kunnen we ontbijten, start is echter pas om zeven uur, dus we blijven wat langer liggen. Laatste dag, laatste ontbijt, laatste keer blazen en laatste keer de vragen versturen naar onze eigen Back office…… Wat is de tijd snel gegaan…..

Wederom als laatste vertrekken we uit Salzburg, als snel rijden we de Duitse grens over. De teams blijven redelijk dicht bij elkaar en bij het tweede coördinaat staan we met z’n allen bij het tankstation.

Het derde coördinaat heeft een extra voorwaarde, we moeten de snelwegen vermijden. De navigatiesystemen worden ingesteld en geven 2u16 aan als ideale tijd. We app-en team 1 en 2 onze tijd en gaan onderweg. Het duurt niet lang of we hebben beide auto’s aan de lijn…. Haha, bezorgd om onze ideale tijd (en waarschijnlijk de bijbehorende rijstijl…), hun navigatiesystemen geven namelijk 3 uur aan……… We zetten het gas erop en als de vrouwelijke Tim en Tom vliegen we door de Eiffel. De tijd loopt echter toch op, de beoogde 100 km per uur is niet altijd haalbaar door de haarspeldbochten….Op 2u47 (even uit mijn hoofd) zetten we de auto stil, vier minuten onder de ideale tijd en dus 8 strafpunten en daarmee hebben we goed gegokt!

Tijdens deze laatste rit komen er ook een aantal berichten binnen in de vlinderkind app. Hart van Nederland / SBS6 en familie en vrienden staan vanaf 16u te wachten bij de finish, met de (fantastische, maar tussengelaste?) rit naar St Vith komen we echter pas net voor 16 uur in St Vith aan. Een aantal teams besluiten om de rit de onderbreken en rechtstreeks naar Doorwerth te rijden. Wij rijden echter toch nog steeds voor het klassement en rijden de rit uit. We krijgen geen pauze tussen naar de volgende coördinaat en rijden gelijk door. Over Luik rijden we Nederland in, vanuit het thuisfront krijgen we door dat we allemaal bij elkaar in de buurt rijden en dus gelijk aankomen. Laatste coördinaat brengt ons naar de McDonalds aan de A50. Daar verzamelen we en rijden in konvooi naar kasteel Doorwerth. Best indrukwekkend om alle auto’s met alle extra lampen en getoeter de binnenplaats van het kasteel op te rijden.

Er volgt een korte samenvatting van de trip door Peter Jacobsen en de prijsuitreiking. Team 16 is, net als vorig jaar, winnaar van de Mystery Roads. Tweede team 1 CP2 Fieldmarketing Marc en Peter , derde American Power Erik en Wilco. Wij eindigen op een mooie vijfde plaats. We nemen afscheid van de andere teams, een aantal gaan we zeker nog terug zien! De spullen worden overgeladen en we beginnen aan de zwaarste etappe van de hele tour…. Naar huis……. Tegen half twaalf zijn zowel Ilse als ik thuis. Een prachtig avontuur, een fantastische ervaring met onuitwisbare indrukken. Prachtige mensen leren kennen die we graag nog terugzien. Onwijs veel gelachen en iedere minuut geleefd.

En dan een laatste dankwoord……. Natuurlijk dank aan alle teams die deze trip met ons hebben gemaakt. Er zijn er echter een paar die (zoals jullie hebben kunnen lezen) we even in het zonnetje willen zetten.
Erik, Wilco, Marc en Peter, fantastische mannen! We hebben genoten van jullie aanwezigheid, humor, app-jes, video boodschappen, en nog veel meer.
Pascal en Michel, dank voor de gezelligheid en de support in het offroad avontuur…
Theodor en Terry, dank voor al jullie werk als wedstrijdleiding en routemanager. We hebben het jullie niet makkelijk gemaakt. Weet dat onze vragen enkel betrekking hadden op onze ambitie om top 3 te rijden, jullie zijn fantastische mensen, we hebben genoten van jullie als mens!
Frank en Manuel, de servicewagen die af en toe sightseeing ging in de sneeuw. Dank voor jullie support onderweg en gezelligheid in Athene. Luuk, Renske en Wout, de Back office in Nederland, dag en nacht paraat om in te checken.
Peter, dank voor de organisatie.
Remco, onze medic onderweg, altijd fijn om te weten dat er medische hulp in de buurt is.
Robbert en Nicoline, dank voor de prachtige foto’s en gezelligheid.
En dan natuurlijk nog alle sponsoren, collega’s, vrienden, familie voor alle support!!!

Auw, ruw worden we verstoord door de wekker om 3.30 uur. Om 4.45 staat een briefing gepland met de top 5 teams en daar horen wij (nog) bij, tralalala….

We starten in Le Mans stijl, dat wil zeggen, allemaal tegelijk om 5.30 u. We rijden gelijk op met team American power en CP2. American power en wij zijn de motivatie even kwijt en geven gas, iets meer dan is toegestaan….. Zo blijft er wel wat tijd over en kunnen we  gezellig koffie drinken en ontbijten, we hadden overigens wel een ontbijt pakket maar was niet zo lekker ( voor de zwerfhonden) …..
Daarna rijden we verder naar het eerste coördinaat. Het blijkt dat we een goede rit hebben gereden en dus zit er toch wel weer een wedstrijdelement in….

Van Roemenië reizen we naar Hongarije. Een strenge douane grens controle. De paspoorten, de groene kaart, auto papieren en rijbewijs worden gecheckt. Er volgt weer een mooie route door Hongarije, prachtige weidse landschappen met sneeuw. Het is de hele dag al erg koud, we hebben het tot -14 zien gaan…….

De volgende route leidt ons over de snelweg, we krijgen lekkere trek en horen dat Erik en Wilco chips in de auto hebben liggen. Er is echter geen tijd op te stoppen, met een snelheid van 130 km per uur is het best een uitdaging om de chips over te hevelen, maar gelukt….. Helaas is de zonnebril van Wilco wel gaan vliegen…..

Inmiddels is bijna heel Hongarije doorkruist en we rijden de Oostenrijkse grens over. Toch maar even een vignet gehaald en weer verder.  Net voor Wenen begint het flink te sneeuwen, de snelweg ziet al snel wit en we staan stil in de file.

De estimated time of arrival loopt steeds verder weg en wanneer we meer dan 25 minuten achterlopen op de ideale tijd besluiten we rustig verder te rijden…. Geen goed besluit blijkt later…..bijna een uur te laat checken we in bij de Back office. We krijgen onze tijd en nieuwe coördinaat door en tevens een sms je dat de ideale tijd herberekend wordt…. Jammer dat we dit niet eerder wisten…..volgende coördinaat ligt in Salzburg. We vertrekken en krijgen onderweg door dat we naar het EB haus gaan, Europees centrum voor de vlinderziekte. Door de sneeuwzijn de verschillen groot tussen de teams, wij komen rond kwart voor zeven aan in Salzburg en moeten wachten tot 20u. De korte presentatie is indrukwekkend!

Rond 21u komen we aan in het hotel in Salzburg. We maken er een gezellige avond van, eerst lekker eten en daarna borrelen in de hotelbar.

Tegen twaalf uur zoeken we onze kamer op, morgen nog ongeveer 900 km richting Doorwerth.