Maandelijks archief: februari 2019

Van Lapland in de lappenmand…. – dag 9

Geplaatst op door
2

Van Lapland in de lappenmand… een spannende dag vandaag.. misschien zelfs een beetje te spannend voor deze twee dames… en dat gebeurt niet vaak

De dag begon vroeg. Na drie dagen Muonio pakken we de auto weer in, althans dat is de bedoeling. Het is nog steeds koud, écht koud, ’s nachts nog steeds beneden de -30 graden Celsius. Na drie dagen in deze koude vindt de skibak het welletjes en besluit niet meer open te gaan. Alle bepakking in de auto dus, gelukkig past het. We rijden bij ons knusse houten huisje aan het ijsmeer weg om te ontbijten in het restaurant van het hotel. Helaas komen we de heuvel richting het restaurant niet op… snel naar binnen rennen om een grote sterke auto te halen die ons even snel het heuveltje op kan trekken.. Veel zin om sneeuwkettingen te leggen bij -30 hebben we namelijk niet.

De sleepkabel is snel gelegd en binnen no time staan we voor het restaurant. We ontbijten en zorgen voor koffie voor onderweg. Om half acht checken we uit en rijden we richting Levi om te gaan ballonvaren. We zijn er klokslag half negen… de luchtballon wordt uitgerold en alles wordt klaargezet om te vertrekken. Esther twijfelt even of ze wel wil instappen, want er is weinig zicht, veel wolken en het sneeuwt een beetje. Maar de ballonvaarder is overtuigd en wil door de wolken heen, daarboven schijnt de zon.

Met z’n 11-en stappen we in en in sneltreinvaart gaan we omhoog. De wind pikt de ballon op en we ‘varen’ snel boven de wolken. Prachtig in het zonnetje en met behoorlijk tempo drijven we met de wind mee. De ballonvaarder besluit om wat lager te gaan vliegen om elanden en rendieren te spotten… We vliegen laag over de boomtoppen heen.. En dan…. gaat het fout… grandioos fout… we raken eerst een paar boomtoppen, maar blijven hoogte verliezen.. vliegen recht tegen een paar bomen aan. Paniek, iedereen onder in de mand en bakken sneeuw en takken vallen in de mand. Gelukkig pakt de ballon op en pakken we hoogte. We vliegen verder, maar het plezier is even weg. Koude voeten van de sneeuw in de mand en de spanning… Er blijft onrust bij de ‘bemanning’, de gasflessen zijn bevroren en vol spanning turen ze naar beneden en op hun navigaties… We krijgen geen informatie en worden zelf ook onrustig. Na een kleine twee uur gaan we landen, maar niet op een prachtig vlak meer, maar wederom tussen de bomen… Later horen we dat de landingsplek gemist is en de gasflessen leeg waren…

Maar goed… we staan op de grond… in de diepe sneeuw en het is -20 graden. Om warm te blijven worden we gevraagd om de mand te verlaten en door de sneeuw te lopen.. Niet simpel als je tot boven de knie wegzakt.. We zijn in de middle of nowhere geland, staan in de diepe sneeuw en krijgen instructies om in één bepaalde richt4ing te lopen. Esther schiet in de survival modus en zoekt locatie op google maps, informeert de anderen over de huidige locatie, stuurt beelden van de omgeving door naar de deelenerms die niet zijn meegevlogen en informeert naar de temperatuur van iedere handen en voeten… We lopen een half uur in de aangewezen richting en wachten daar tot de sneeuwscooter komt. Ruim 5 kilometer is het naar bewoonde wereld. We mogen achterop de aanhanger mee en komen als echte ijsprinsesjes aan bij de verzamelplek van de ‘achterblijvers’. De deelnemers die niet zijn meegevaren, zijn met de overgebleven auto’s achter ons aan gereden. We hebben de luxe om in bevroren toestand gelijk in een warme auto te stappen en worden door onze ‘chauffeurs van dienst’ naar het dichtsbijzijnde restaurant gebracht om op te warmen. Een fantscihe locatie trouwens, heerlijk tradiiotneel Fins, zowel de lekkernijen als de aankleding. Een plekje om te onthouden!

Een uurtje acclimatiseren en we beginnen aan onze monstertrip. Door ons survival avontuur vertrekken we later dan gepland… 800 kilometer deels door de binnenlanden van Finland, ETA 22u zonder stops. Een prachtig mooie rit is het wel! We rijden stukken binnendoor, smalle en besneeuwde wegen en zien elanden lopen. Ook hier is het wel even spannend, op de smalle weggetje komen we een grote vrachtwagen tegen die besluit om de binnenbocht te nemen…. Esther stuurt de auto deels de sneeuwhoop in en we hebben wederom twee engeltjes op onze schouders zitten vandaag… Misschien vanavond toch ook maar een casino op zoeken 😊.

Inmiddels is het 16u en gaat  zon gaat onder en we draaien de snelweg op… kilometers maken… Om een déjà vu met vorige avonden te voorkomen, besluiten we om onderweg te gaan eten. We zoeken een Italiaans restaurant net voorbij Oulu en genieten even van het heerlijke eten en een rustmomentje. Na het eten besluiten we om de skibak nog eens te proberen.. Het lukt! Het is hier nog maar -5 graden en blijkbaar heeft dat de auto deels ontdooit. De bagage snel bovenin zodat we de komende uren weer bij ons proviant kunnen.

Daarna de weg weer op… en er gelijk weer af… De auto trilt aan alle kanten.. wat is dat nou toch weer???? Iets verkeerd gedaan met de skibak???? Toch maar even stoppen. De skibak is gelukkig dicht… we hakken wat sneeuw bij één van de wielen weg en gelukkig is daarmee het probleem verholpen. Opnieuw de snelweg op en ETA wordt 24u in Jyväskylä!

 

Blog 8 Ice baby Ice – woensdag 6 februari 2019

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vannacht geen telefoontje gehad vanuit het Iglo hotel… Esther heeft het volgehouden, chapeau voor haar! De temperatuur daar? Niet de beloofde -3 graden, maar  – 15 graden om precies te zijn. En toch was het volgens Esther niet koud, enkel wat oncomfortabel door gebrek aan bewegingsruimte met 5 truien, een jas, een binnenhoes en dan in een mummy slaapzak. Twee handschoenen en een muts om het af te maken.. kortom een echte ijsprinses 😊…. Brrrr… terwijl Ilse lekker met een berenpyjama en 2 dekbedden in haar Finse huisje ligt…. ontbeert Esther dus de koude… Rond 7 uur ontwaakt ze in de iglo en net als op een camping wordt het wandelen naar het toiletgebouw… een straat over, 800 meter verder… Gelukkig is er rond 8 uur ontbijt in de warmte.

Rond 10 uur worden alle Iglo gangers met een bus weer teruggebracht naar de huisjes… en toen sloeg de koude toch wel toe… even lekker douchen en opwarmen voor Esther …. Maar diepe buiging. Ik doe het haar niet na, was blij dat ik na een half uur gisteravond de bus weer in mocht naar ons huisje (met sauna!)….

 

 

Dus vanmorgen ontbeten met de achterblijvers in het hotel… en rond 10 uur waren we weer samen… de eerste activiteit was alweer daar, het ijskarten! Precies voor ons huisje op het meer werd er ge-ijs-kart (voor zover dat een NL woord is)…. We hebben natuurlijk fanatiek meegedaan en het was gaaf! Er bleek wat minder animo (of zoals later blijkt helmen tekort), waardoor we als volleert Maxime Verstappen over het ijs vliegen. Regelmatig wordt er wel iemand van ons de sneeuw in geduwd en van de baan gereden, het blijft spectaculair…

Overigens hebben we dus nog de opdracht om voor het verlaten van Finland een foto van de buitentemperatuur in de auto, met daarbij het bord met je teamnummer erop te fotograferen. Vanmorgen vroeg is Ilse eruit gegaan en heeft -31 graden kunnen vastleggen.. we hebben de auto in dekens gepakt dus we weten niet of dat de sensor beïnvloedt of niet.  Vannacht wordt -34 voorspeld dus hopelijk maken we nog een foto met een koudere temperatuur. Ook hebben we vanmiddag de auto weer 1,5 stationair laten draaien … we zijn anders bang dat we morgen niet meer kunnen starten. De deuren gaan ook niet meer van harte open, dat gaat met redelijk geweld, de rubbers vinden deze temperaturen niet zo fijn…

Lunchtijd breekt aan, dit keer in het restaurant waar we op het park verblijven. Kip, broccoli rijst en een soort van zigeunersaus en als toetje wafels. Ze zijn in Scandinavië gek op wafels.

Gehaast na de lunch worden we in een bus gepropt… een half uur later zijn we op de husky farm, naast het ijshotel… een uitleg volgt en daarna gaan we vertrekken …

We vragen nog of er wat fout kan gaan, de guide geeft aan dat er nagenoeg nooit iemand van de husky slee afvalt… Ilse als eerste achterop (daar moet het werk gebeuren) en halverwege wisselen we… natuurlijk niet voor dat Ilse van de huskyslee is gedonderd … in een bos, in een bocht naar beneden gleed ze van de voetstang af… dat levert hier en daar flinke spierpijn op maar ze was veel meer bezorgt over Esther die met een noodgang het bos verder in schoot, recht op palen af, want huskies blijven rennen ….. gelukkig zijn de guides er snel bij en krijgen ze de slee waar Esther nog braaf op zit zonder mij weer tot stilstand…. Pffff heb ik weer.  Maar de verdere reis verloopt prima en we vinden het echt een waanzinnige ervaring. Wat gaaf om zo door het landschap heen te mogen glijden … Nog steeds overigens steenkoud. Vandaag hadden we 7(!) lagen kleding over elkaar aan … en nog koude voeten… Na de husky tocht is er tijd voor warme chocomel met slagroom en marshmallows. De bus brengt ons weer veilig terug naar het hotel… Het huisje naast ons, nummer 14, is de uitvalsbasis voor gezelligheid, currywurst, glühwein usw. Wij gaan ook even de gezelligheid opzoeken bij onze duitse vrienden …

Tussen 1730 en 1930 is het sauna tijd, douche tijd, haren wassen en föhnen tijd, powernapje tijd, blog tijd en ook inpak tijd… want we hebben de vertrektijd voor donderdagochtend ontvangen … 7.29 uur (voor jullie lezers 6.29 uur) … tassen en auto’s dus inpakken voor morgen. Om 19.30 worden we verwacht voor een 4 gangen diner in het restaurant. Heerlijke venkelsoep, salade, biefstuk en een dessert! Prima gegeten!

Na het eten lopen we terug naar het huisje, onderweg een paar gillende Japanners… WoW! Weer noorderlicht!!! Snel naar binnen om de camera te halen en met de instructies van Sandy maakt Esther en paar mooie plaatjes! Verkleumd komt ze na een uur binnen. Minus 26 graden is toch best een beetje koud 😬❄️😬. Daarna toch echt snel naar bed… morgenochtend staat vertrek gepland om half acht… we rijden naar het noorden voor de luchtballonnen!!! 🙈

 

VLOG 6 – 3 februari 2019 van Tromso naar Honningsvag

Geplaatst op door
1

Blog dag 7 freezing cold …5 februari 2019

Geplaatst op door
Beantwoorden

Gisterenavond laat aangekomen in Muonio Finland, bij het Harriniva hotel… er was even gedoe met het ontbreken van het juiste aantal kamers / huisjes, wij kwamen zo n beetje als laatste aan maar als je maar lang genoeg bij de receptie blijft staan, komt het goed … Een huisje met een sauna… heerlijk… daar zijn we natuurlijk gisteravond meteen ingedoken … En we hadden natuurlijk nog het een en ander aan social media te doen….

Om vervolgens  rond 1 uur vannacht als een blok in slaap te vallen … Vanmorgen om 8.30 aan het ontbijt, een soort van uitslapen… Heerlijk ontbijt! Daarna worden we gevraagd om onze outfits te gaan halen voor de sneeuwscootersafari tocht… let op, sokken, speciale schoenen, een speciaal skipak overall, 2 paar handschoenen, een bivakmuts en een helm… daaronder zaten natuurlijk nog tig lagen dus toen we de briefing over de sneeuwscooter safari binnen kregen was het wel even zweten. Na de uitreiking van de nieuwe rijbewijzen  mochten we naar de sneeuwscooters. Een uitleg volgt en daarna mogen we vertrekken…

Een waanzinnig mooie route, prachtig zonnig weer maar oh wat is het koud buiten… ruim 30 graden onder nul… we toeren door de bossen en over open vlaktes en meren… Beetje jammer dat de vizieren van onze helmen compleet bevroren waardoor het zicht heel slecht was voor iedereen…. Vizier omhoog was eigenlijk ook geen optie, wimpers vroren vast , de neuzen bevroren maar ook de lenzen in Ilse’s ogen bevroren….

Na anderhalf uur pauzeren we… en komen we een beetje op temperatuur, koffie, kuchen en ook broodjes gehaktbal en tevens rijst met een soort van goulash stonden voor ons klaar… gelukkig was er een open haard om even bij te warmen… Ondertussen wordt een nieuwe opdracht bekend, of we even in het ijskoude water willen gaan, kleren uit, en daar 60 seconden willen blijven … yeah right … 12 punten per persoon te winnen… Esther overweegt het serieus, Ilse niet hoor, die maakt de foto’s wel … maar uiteindelijk besluiten we het toch allebei niet te doen…. Jammer van het klassement maar wel zo verstandig met buiten -34 graden….

 

Ilse’s tenen waren ondanks 3 paar sokken niet meer voelbaar… Ilse hield het dan ook voor gezien en verlangde naar de warme sauna (warm Curaçao 😊) en een warm huisje, zo ook meerdere rally rijders en zo gingen we met de taxi terug. De anderen werden nog getrakteerd op een middag met de scooter… Het leverde prachtige plaatjes op en ook een onvergetelijke dag…. Alles zat zo n beetje vastgevroren haha …

Rond 16 uur is iedereen weer bij het huisje. We maken het gezellig in ons huisje en praten wat na… Rond 16.30 staat het schieten op het programma … daar bakken we helaas helemaal niks van (gemiste punten)…. Er is glühwein bij de buren …

We hebben inmiddels de auto ook weer even gestart en een uur stationair laten draaien, we zijn bang dat ie anders niet meer start donderdag… inmiddels hebben we m ingepakt in dekens… hopelijk helpt t… En oh ja met deze temperaturen houdt onze ruit zich niet meer kranig… inmiddels hebben we een scheur van links naar rechts horizontaal over de gehele ruit …. Kijken of we Nederland er mee gaan halen… een nieuwe ruit hier met deze temperaturen gaat m ook niet worden denken wij ….

Om 19.30 worden we verwacht in de Revontuli Kota, een soort van houten tipi tent… Vandaag is zalm dag… de zalmliefhebbers  zijn in hun nopjes, het schijnt erg lekker te zijn … voor diegene die geen vis lusten .. serveren ze in het hoofdrestaurant ….. jawel …. Vis  hahahaha … lekker dan.. Uiteindelijk de kok over kunnen halen.. er komt vlees!

Vervolgens gaat Esther haar tas pakken voor een nachtje in de Iglo slapen… haha … er gaat een volle tas mee (hoeveel dagen ga je eigenlijk Esther?) en ook de schapenvachten gaan mee…. Ilse moet er niet aan denken maar Esther is vastberaden. Om 22 uur rijden we met de bus naar het Iglo hotel … Brrrrr een paar minuten binnen en het is mij al duidelijk … wegwezen .. en snel ook hahaha … De gasten die wel blijven (de rest mag gelukkig in een voorverwarmde bus weer terug naar de huisjes) krijgen een rondleiding en we doen vrolijk even mee…. In het iglo hotel zijn echt alleen kamers en verder niks … dus we gaan even richting toiletgebouwen (met -34 graden buiten)… serieus na zo n 800 meter lopen vinden we een blokhut waar getoiletteerd kan worden… en er is een …. Emergency room, voor diegene die te veel onderkoelen in het hotel (ahum) …. We lopen nog even terug voor een drankje in de ijsbar van het ijshotel … warme chocomel drinken we… nou ja warm, binnen de kortste keren is het koude chocomel…. We hebben met elkaar afgesproken dat wanneer het té koud wordt ik haar ga halen … ben benieuwd… ik duik in elk geval zo direct (het is hier nu 00.30 uur) de sauna in en dan lekker mijn bedje in …

Het goede nieuws is dat we donderdag wél de ballonvaart gaan doen! Yeah .. hopelijk met net zo n mooi weer als vandaag en morgen … En er komt weer een tussenstand aan … even voor de verwachtingen… we zullen flink gedaald zijn in het klassement … maar we blijven er natuurlijk voor gaan!

Slaap lekker voor iedereen en vooral een warme groet uit Muonio Lapland ….