De dag is weer vroeg gestart. Ontbijten doen we via een ontbijtpakketje mee de auto in, helaas weinig voedzaam en geen koffie 😬 Voor vertrek gaan alle auto’s op de foto voor het fantastische hotel. We rijden het eerste coördinaat met een ideale tijd vanaf Dublin.

• 

We rijden enkele minuten in en om zo vroeg goed wakker te worden, willen we koffie halen. Langs de snelweg stoppen we even, alleen dat even blijkt achteraf niet zo n goede zet, het kost ons te veel tijd. Vervolgens rijden we tolpoortjes voorbij maar kiezen de verkeerde lane in de snelheid en zitten daarmee op de verkeerde weg. We balen, dure punten….

Wat wel hilarisch was bij aankomst van de tolpoortjes waren de legendarische woorden van Esther ” hè, het ticket loket zit aan de verkeerde kant dat is onlogisch” whahahaha… voor hier natuurlijk hartstikke logisch. We hebben er hard om gelachen. Gelukkig is Esther niet alleen… Ilse draait consequent links en rechts om.. niet op de weg, maar wel in de systematiek… Dus aan de verkeerde kant inhalen is in haar bewoording nog steeds rechts inhalen 🙂

Bij aankomst van het coördinaat ontvingen we een nieuwe …. we krijgen een route door het binnenland naar de westkust. We rijden naar de klippen van Moher en krijgen een half uur pauze….we maken prachtige foto’s, waaien er gigantisch weg en vervolgens vervolgen we onze weg ….gratis douche ook trouwens.

Ilse volgt overigens ook haar eigen wc route …. aan het eind van de week zal ze er een heuse compilatie van maken, wordt vervolgd…..

We mogen de meest fantastische kustroute volgen, de Wild Atlantic Road… wat een feest en wat treffen we het met het weer. Zon , ook regen en veel regenbogen komen we op de route tegen.

De volgende opdracht is voor sommige een lastige. We zoeken een bepaalde weg met nummer L54354. We hadden op internet laten opzoeken dat er een steen bij moest liggen met tekst , we vonden deze op de route en reden de route….

Tot dat we bij gate 7 kwamen, in de stromende regen probeerde Esther het hek te openen maar dat bleek met geen mogelijkheid te lukken. Andere deelnemers probeerden het ook maar helaas …iedereen keerde terug, behalve wij. We hebben mannen van de energie centrale gevraagd ons te helpen maar het hek ging niet open, ook niet omdat er aan het einde van de route obstructions waren. Ondertussen trouwens wel heel veel schapen gezien, die staan volop op de weg de afgelopen dagen.

We moesten dus keren maar we vonden nog een route binnendoor. Ondanks borden danger, no tresspassing, no unauthorized people, rijden we door, immers de mannen van de centrale zeggen dat het kan en wij zijn stoer. We gaan vol goede moed de route in. Maar al snel wordt de weg slecht en belanden we in modder… Ilse vindt het echt a-relaxed , zeker omdat de onderkant van de auto diverse malen te horen is…. Ilse wil terug en ook Esther sluit zich daar bij aan en we gaan keren. Ondertussen hadden we wel contact met de organisatie en met een team met trekhaak, just in case we echt niet meer weg zouden komen…. we zijn er op eigen kracht uitgekomen maar het heeft wel veel tijd gekost….op naar de volgende route, een blinde kaart route. Dat ging prima!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Het werd een lange dag. Want vervolgens kregen we een route over de Sheeffry pas, volgens veel deelnemers een enorme uitdaging in het donker, maar ons viel het erg me. Als laatste een lange route over de N59. Gezien het tijdstip, het was inmiddels na 19u hebben we overwogen om tussendoor te eten, uiteindelijk toch besloten door te rijden. Het weer werd steeds slechter en we wilden graag enigszins op tijd in het hotel zijn. Het was even puzzelen, er zat namelijk een klein addertje onder het gras..Maar we hebben we scherp geacteerd en de juiste route gekozen, nog wel twee uren sturen maar goed afgelegd. Onderweg de organisatie gebeld en ons diner veilig gesteld. We wisten dat we net 21 u niet konden halen, super hotel die netjes iets over 21 uur alsnog een heel fijn diner voorschotelde.
Na het eten nog even bloggen en snel slapen om uurtjes te maken….

• 

• 

•