Auteursarchief: Esther Lub

Dag 5….. Noordkaap bereikt

Geplaatst op door
Beantwoorden

De dag begon met uitslapen, pas om 9 uur werden wij aan het ontbijt verwacht. De adrenaline zit er echter lekker in, dus al voor half negen schoven wij beneden in de ontbijtzaal aan. Ontbijt was goed verzorgd en in alle rust konden wij wakker worden. Buiten een witte gure wereld. Sneeuw en wind voeren de boventoon. Na de zware dag van gisteren waren we blij in het hotel te zijn, de auto is nog een beetje in chaos modus en moet nog afgetankt worden. We checken op tijd uit en lopen met de fles port onder de arm naar de auto. Gelukkig komen we buiten een ander team tegen met de limonchello in de hand, gelukkig blijft deze makkelijk koud in de auto. De port hadden we ’s avonds even opgewarmd in de sauna ;-). Want ja…. Wij hadden als enige team een sauna, en dat hebben we geweten, tot midden in de nacht kregen wij verzoekjes  van andere teams of we toch niet even……….

Een half uur voor vertrek rijden we het dorp in om even te tanken. Ilse voert bij het tankstation een interessant gesprek met de caissière over the nice guys at the Nordkapp. Gierend van het lachen komt ze weer de auto in, de sfeer zit er gelijk goed in.

Overigens worden we onderweg ook goed bezig gehouden door de jongens. Moppen , soms een tikkeltje schuin of gewoon ronduit ranzig 😉 . Ook leuk om te zien dat de mannen elkaar nog wat educatie geven middels app filmpjes hoe ze vrouwen kunnen behagen hahaha…. En mannen, hoe komt het toch dat jullie2 Gb s morgens al is verbruikt? Kijken jullie wellicht bijzondere filmpjes onderweg met een leeftijdsgrens van 18+….. 🙂

Rond 10 uur vertrekken we achter elkaar voor de laatste 25 km naar de Noordkaap. Ondanks dat het licht is, blijft het guur. Stuifsneeuw vliegt over de weg waardoor het zicht je hier en daar bijna volledig ontnomen wordt. Op 13 km voor de Noordkaap moeten we achten op de sneeuwschuiver. Tijdens de wintermaanden gaan er dagelijks twee konvooien naar boven, onder begeleiding van een sneeuwschuiver. We worden in rijen opgesteld en wachten op de sneeuwschuiver. Eenmaal vertrokken blijf ik foto’s maken, wat een fantastische omgeving!!!!! WE MADE IT! Ons einddoel behaald!!!!!! Het thuisfront kan ons via de webcam op de Noordkaap live volgen, leuk om vanuit onze hulplijn de foto’s van onszelf door te krijgen. Teamfoto’s met en zonder vlaggen, groepsfoto’s en foto’s van alle auto’s worden achter elkaar gemaakt. Daarna is er tijd voor ‘coffee with a view’ en de jaarlijkse souvenirs jacht voor het thuisfront.

Rond één uur vertrekken we weer achter de sneeuwschuiver. Net na de slagbomen ontvangen we om het eerste coördinaat van de dag en vertrekken we in tweetallen om de twee minuten. Opdracht van de dag is een selfie met een brug, geen viaduct. Nog een hele uitdaging…. De parkeerplaatsen naast de weg zijn voor ons onbegaanbaar door de hopen sneeuw en dus wordt het stoppen op de weg. Snel nel eruit selfie maken, de auto in en gas erop voor de sneeuwschuiver of een vrachtwagen komt aanstuiven.

We testen vandaag de kilometer teller uit. Samen met team 02 en team 10 zetten we de dagteller op nul. Eind van de dag zitten er verschillen tot 8 kilometer(op een afstand van 500 km) op, waarbij vooral de onze een hogere kilometerstand aangeeft.. Extra hindernis voor ons dus om zo dicht mogelijk op de ideale kilometers in te klokken……. We gaan de tactiek hierop aanpassen 😉

De duisternis valt al snel hier in het noorden en om u rijden we al volledig in het donker. De wegen zijn glad, een mooie spiegel van black ice. Samen met de stuifsneeuw een verraderlijke combinatie. En dan is een bakkie toch echt een uitkomst, een extra paar ogen een tiental meters voor je…..

Aan het eind van de middag rijden we met het tweede coördinaat Finland in. Zullen we de betaalde tax op de Noordkaap gaan terughalen????? Nee joh… kost veel te veel tijd 🙂

We zien door de  duisternis weinig van de omgeving om ons heen, maar genieten des te meer van het Noorderlicht boven ons. Waanzinnig om hier kilometers lang onderdoor te rijden. Af en toe moeten we op in de remmen voor overstekende rendieren of een bruine beer… Of toch niet? Ziet team 10 beren op de weg???? Fantastische omgeving hier in Lapland, waarvan we iedere minuut genieten.

Onderweg begint de auto wat te piepen… niet veel en er branden geen lampjes, dus we besluiten door te rijden. Bij het hotel aangekomen zien we dat de wielkasten achter vol zitten met sneeuw. Toch maar even met een schroevendraaier weggeslagen….

We komen laat aan, want de grens met Finland is tevens een tijdzone. We schuiven om 22u local time aan aan het buffet. Het is goed eten, speciaal voor Ilse wordt er kip gebakken. Beetje jammer dat deze niet helemaal gaar was…..

Het hotel heeft alleen beperkte wifi in de lobby, op de kamer hebben we enkel de MiFi uit de auto. Toch  maar even een appje naar onze vlogger dat de filmpjes even op zich laten wachten. Inmiddels staat wel ons vlog van dag 2 online. Hebben jullie deze allemaal al gezien???? En er staat meer online op dat moment, het klassement. Wat blijkt, we zijn weer dagwinnaar. Trots!

 

Dag 4….. da’ s pech, boot weg …..

Geplaatst op door
Beantwoorden

Nog even terug naar dag drie. Ilse verloor tijdens het sneeuw scooteren haar lens… Maar Esther vond de bevroren lens terug in Ilse ’s sjaal. Even ontdooien onder de warme kraan en hij deed het weer.

Na middernacht zijn we terug in het hotel, de chauffeur van de bus die ons terugbracht reed nog even 500 m door naar de Russische grens! Apart om daar te staan.

Tot half drie vannacht zijn we in de weer geweest om filmpjes en foto’s te versturen naar Nederland, slechte WiFi hier. Maar het lukte!

Vanmorgen rond de klok van 9 aan de ontbijttafel…. Het hotel was wat overdonderd door zo n grote groep ontbijters dus het was wachten op eieren , kaas, yoghurt… Maar uiteindelijk was het er wel allemaal en het was lekker. Met een volle maag verzamelen op de parkeerplaats om als totale groep naar de Russische grens te gaan. Daar foto’s gemaakt en wij als team 9 sneeuwkettingen eraf gehaald. Die hadden we de avond ervoor hard nodig om de heuvel van het hotel op te rijden.

We kregen aan de grens een spel, vier vragen in een envelop moesten uiteindelijk naar een plaats leiden , het duurde even maar dank zij een enthousiaste backoffice in Nederland kregen wij de juiste naam door! En rijden maar! Iedereen met dezelfde starttijd vertrokken van 10.21 uur.

We rijden flink door en spotten onderweg een vos. We worden overdonderd door de fantastische uitzichten & landschappen. Wat was het mooi zeg! Vandaag een etappe met meerdere coordinaten. Spannend en leuk!

Halverwege de dag is er stress. We rijden natuurljk in het noordelijkste puntje van Europa waardoor er een slechte WiFi en telecom verbinding is gedurende de hele dag. We krijgen een splitsing en moeten kiezen voor de TomTom ( boot) of andere navigatiesystemen die ons een route over de weg wijzen , maar met vele kilometers en tijd meer. We starten met de keuze om voor de Tom Tom en dus de boot te gaan. Heen en weer bellen met familie vrienden en kennissen levert na zo n 20 km op dat er geen boot gaat ?!?! Ja eentje om 02.30 uur s nachts. We maken rechtsomkeer en proberen natuurlijk onze verloren tijd in te halen.

We bellen wat af met de backoffice , waarschijnlijk omdat wij het spelletje niet helemaal door hebben:) Want onze redenering is dat wanneer je drie routes hebt, waarvan 1 heel kort in kilometers en tijd en je moet de drie met elkaar optellen en delen, en daarbij de info dat de boot niet gaat, je automatisch een te lange route in km en tijd gaat rijden, met andere woorden, je kon de juiste tijd en kilometers niet of nauwelijks rijden …. Dat schijnt toch het spelletje te zijn…. We leggen ons erbij neer , vandaag slechte score. We zakken daarmee naar een vierde plek in het klassement, moeten we morgen beter doen… Althans dat vinden we zelf!

Het laatste uur van de route was hel. Sneeuwstormen , keiharde wind en sneeuwhopen en spiegelglad maakte het laatste uur toch wel erg spannend. Wat waren we blij met team 1702 nog ( ver) achter ons! Aangezien zij ook de ‘ bootgok’ hadden genomen, moesten zij ook retour en reden dus ergens op de route.. Gelukkig konden we op eigen kracht bij het hotel komen maar dat ging niet van harte. Een aantal keren bleef de auto echt steken op de sneeuwhopen… Om 19.01 klokken we in. Het hotel is heerlijk. Eten ook. We zijn tot 2230 u aan tafel.. Daarna nog met elkaar een drankje gedaan en even samen de sauna ingedoken. Redelijk uniek want blijkbaar zijn wij de enige met een sauna op de kamer…. maar even van genieten dan… Op naar morgen… Nu nog even de filmpjes naar NL sturen, naar Ravenswaaij Visuals. Hebben jullie onze eerste vlog vanavond gezien? Kijken hoor!

Slaap lekker iedereen en tot morgen! Een gave dag. In colonne naar de noordkaap achter een sneeuwschuiver … Wij hebben er weer zin in! Liefs

Dag 3 Gegokt en…..?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vanmorgen begon vroeg, wel heel erg vroeg…. Om 5.11 om precies te zijn… De koelkast begon een eigen leven te leiden, wat een lawaai…. Ilse sliep lekker door, maar Esther zat rechtop in bed….Om half zeven ging de wekker, dan maar echt opstaan, half 8 eten en vanaf 8 uur de eerste activiteit in het programma van Expeditie Noordkaap, op de hoovercraft het bevroren meer over. Superleuk om even heerlijk over het meer te stuiven. Aan de overkant nog een paar rendieren gespot en gelijk hield de hoovercraft ermee op, technische problemen. Gelukkig was de bestuurder vroeger bij de scouts geweest want met zijn padvindersmes dook hij onder het dashboard en even later vlogen we weer over het meer heen.

Na de hoovercraft tocht snelden Ilse en ik weer naar het huisje. De dikke skibroeken en Sorel’s mochten weer uit en we trokken snel even wat gemakkelijks aan voor in de auto. De organisatie had ons een relaxte dag belooft, een korte dag want rond 6 uur zouden we gegeten en al in de bus naar de volgende activiteit zitten. De auto werd weer ingepakt en eventjes gelucht, na de monsteretappe van dag 1 en 2 merk je toch wel dat er in de auto wordt gewoond. De ijsbrokken werden nog even vakkundig met een stok achter de wielen weggeslagen en we waren klaar voor vertrek: We bellen in om 9u12 en de game is on, we hebben er win in!!! Ook na dag 2 staan we namelijk nog steeds op de nummer 1 positie!!!!

Aan het einde van het bospad wat naar het vakantiepark leidde, stoppen we even om de route uit te zetten. Voor het eerst deze rally is de ideale afstand volgens ons niet met de Tom Tom te rijden, deze maakt namelijk de lus naar Rovaniemi en komt hierdoor ruim boven de beoogde aantal kilometers. Het Garmin navigatiesysteem wordt deze rally voor het eerst als geheime wapen ingezet, samen met Googlemaps.

We rijden gelijk op met team 2 en 10. Extra investering dit jaar is bij ons het bakkie, en die is zijn geld dubbel en dwars waard.Wat hebben we een lol met z’n allen. Leuk extraatje is dat wij waarschijnlijk een speciale versie hebben (of gewoon niet zo handig zijn met de versterker), de mannen horen ons niet maar wij hen wel hahahaha…. Hele verhalen en vooral heel lief dat ze zich zo’n zorgen maken over ons als wij besluiten om wederom weer eens een andere route te nemen. Maar de vriendschap blijkt toch wel fragiel want in dezelfde zin horen we ze zeggen dat ze ons niet uit de sneeuw komen halen mochten wij ons vastrijden…. Daar moest natuurlijk een geintje mee uitgehaald worden, sorry Marc en Erik…. Dat we jullie een paar minuten in de waan hebben gelaten van het feit dat we inderdaad onszelf hadden vastgereden.

De eerste kilometers rijden we samen op en de beoogde ideale tijd lijkt krap te worden. Wij rijden  dus ook door als de grote 4×4 brandstofslurpers van team 2 en 10 moeten tanken. Hierdoor rijden we voorop en zetten wij de route uit. Bij Kittala volgen wij de route van de Garmin en gaan links. Even later draaien de andere twee teams rechtsaf. We bellen nog even en horen de mannen vervolgens over het bakkie verder praten. Ze uiten hun zorgen over de kwaliteit van de weg die wij hebben gekozen. Is die wel open? Kan je wel goed rijden daar? Blijven we wel op de weg? Zetten we onze nummer 1 positie niet op het spel?…. Vol goede moed rijden wij de gekozen route op en denken stiekem even terug aan Italië vorig jaar. We hebben gegokt en daar verloren… alhoewel… het was toen wel de mooiste route van de rally. We gaan de gok vandaag opnieuw aan… spannend!!!!

De route begint met een goed berijdbare weg en aangezien de gekozen route ’te weinig’ kilometers heeft om de ideale afstand te rijden, besluiten we om een stukje heen en weer te rijden op deze weg om wat kilometers te scoren. Via een klein stadje gaan we richting het binnenland. @Ilse, volgende keer graag rechts van het paaltje langs bij een kruispunt ;-). Vervolgens gaan we de binnenwegen op en die zijn echt prachtig!!!!! Prachtige ijs- en sneeuw wegen in een wit landschap, we rijden er beiden weer met gemak en veel plezier overheen. We wanen ons alleen op de wereld en genieten van uitzicht, het rijden en het landschap.

Tijdens het rijden wordt er ook druk gerekend. De ideale tijden van dagetappe 1 en 2 zijn binnen en dus worden onze berekeningstabellen gedubbelcheckt. We besluiten wat kleine aanpassingen door te voeren zodat we nog beter de ideale tijd kunnen berekenen, ieder punt is belangrijk!

Bij het omspringen van de lokale tijd naar Finse tijd (oftewel een uur later) zien we dat we dus toch tijd genoeg hebben. We zetten de auto op automatische piloot en genieten van de ondergaande zon op de witte Finse vlaktes.

Ruim op tijd komen we aan bij het coördinaat en besluiten nog even te tanken, rustig te wachten en op het juiste moment in te bellen met de back office. Helaas was er sprake van wat miscommunicatie waardoor er dus toch nog een extra route gereden moest worden. We hadden even stressssssssss, hier hadden we geen rekening mee gehouden, onze pauzetijd van 30min hadden we namelijk in de eerste subetappe verrekend. Punt bij paaltje valt ook de Wifi en de telefoon nog uit. Dan maar weer terug naar de Garmin en op hoop van zegen.

Met het verzoek van de organisatie om door te rijden, rijden wij richting Noorwegen. De weg wordt glad en het weer wordt slechter. Al snel krijgen we telefoon van team 2 dat team 10 naast de weg staat en dat het glad is. We passen onze snelheid aan en bellen met de back office……Gelukkig gaat er een bericht uit naar alle teams om voorzichtig te rijden en de activiteit is verzet naar 20 uur.

Dat helpt ons helaas nog altijd niet in het rijden van de ideale tijd. Aangezien we al onze reserve tijd en kilometers al in de eerste subetappe hadden gestoken, moesten we doorrijden. Zonder te wisselen rijdt Ilse verder.Top gereden meid! Ondanks de rijkunsten komen we toch niet op tijd aan, helaas…. dat zijn dure punten.

Laatste uitdaging van de dag is de helling naar het hotel. We komen net niet boven en dus worden de sneeuwkettingen ook maar even uit de kofferbank gepakt. Hebben we dat ook nog eens gedaan. 🙂

Koffers kunnen net het huisje in worden gesjouwd vooralsnog we ons weer moeten melden. Met de bus vertrekken we naar de volgende activiteit; sneeuwscooteren, noorderlicht safari en king crab eten. Wat een feest. Het sneeuwscooter rijden was op zich al leuk, maar ook het noorderlicht hebben we mogen aanschouwen. Wat een prachtige ervaring! De avond wordt afgesloten met kingcrab in een traditionele tipi. Op de terugweg rijden we nog even langs de Russische grens om een foto te maken.

Inmiddels loopt het bijna tegen middernacht en  zijn we moe. Yvo – onze vlogger zit op het filmmateriaal te wachten dus we hebben nog wel wat werk.

2.30 uur…..zzzzzzzz…..welterusten allemaal!

Dag 2 met een lach en een traan

Geplaatst op door
Beantwoorden

We komen er weer helemaal in. Het intoetsen van alle apparatuur levert Ilse nog steeds wel wat grijze haren op, echter het gaat al weer bijna vanzelf.

We liggen om 7 uur voor de deur bij McDonalds. Even een ontbijtje doen en dan weer op pad voor een lange dag. De McEgg muffins en pancakes smaken heerlijk.

Helaas horen we maandagochtend ook dat Esthers oma om 9:50 uur vredig is ingeslapen. Wat een verdrietig bericht. Gelukkig wordt de uitvaart maandag, zodat Esther niet terug hoeft en maandag zelf afscheid kan nemen. We lachen en we huilen samen om de mooie en verdrietige dingen des levens.

Vlak na dit nieuws worden we opgevrolijkt met rendieren op de weg. Precies voor onze auto. Prachtig om te zien. Toch even een geluksmomentje deze ochtend.

Gedurende de dag wordt bekend dat we als Ladies team de dag winnaar zijn van dag 1! Wat zijn we trots.

We rijden een prachtige route door Zweden. Coördinaten brengen ons naar het Östersund Airport. En vanaf daar krijgen we een hele lange route die ons naar Lulea brengt, waar we een late aankomst kennen. Wat een fantastische route! We hebben genoten. Een beetje spannend was het wel, we hebben de auto goed leren kennen op ijs en sneeuw, aan het eind van de dag raasde we dan ook weer als vanouds hard over het ijs, achter de stoere mannen van team 2 aan. Brink Hoveniers.

We eten gezamenlijk, krijgen onze aanwijzing voor het coördinaat van dinsdag, welke we direct in de groepsapp zetten. Binnen een paar minuten werd de aangereikte morse taal voor ons omgezet naar coördinaten, waarvoor dank, lieve mensen van de backoffice in Nederland.

Esther vond het nog niet spannend genoeg en besloot hard te vallen voor ons huisje in Zweden vanavond. Gelukkig niks echt stuk maar wel last van hoofdpijn en een dikke muis van de hand. Hopelijk trekt dat wat weg.

Ook zijn we buiten nog gaan kijken naar mogelijk noorderlicht, maar helaas nauwelijks zichtbaar.

Vandaag was een dag met een lach en een traan. Het was goed zo. Vanavond erg gelachen met de beelden van lescam…. Wat blijft het toch raar om jezelf terug te zien, we moeten nog wel aan de performance van onszelf werken haha ….. ( geen kauwgom tijdens opnames, niet hangen in de beugels boven je hoofd in de auto Ilse 😉 …..)